Izvor fotografije:
Vinogradarska područja autonomne regije Trentino-Alto Adige drže vodeće mjesto po prosječnoj cijeni zemljišta, a odmah iza slijedi Veneto. U provinciji Kuneo, jedan hektar Barolo DOCG vinograda dostiže vrijednost od oko dva miliona eura.
Imati vinograd u Trentino-Alto Adige znači posjedovati pravo malo bogatstvo. Vinogradarska područja ove autonomne regije imaju najvišu prosječnu cijenu po hektaru u Italiji: 343 hiljade eura. Ako se uzme u obzir područje Caldaro DOC, u provinciji Bolcano, cijena jednog hektara pod vinovom lozom može dostići i 900 hiljada eura. Ovo su podaci koje je prikupio istraživački sektor Mediobanke i objavljeni su u izvještaju „Vinski sektor u Italiji“, koji analizira stanje italijanskog vinskog sektora sa podacima ažuriranim do 2024. godine.
Kako je već pomenuto, Trentino-Alto Adige ima ubjedljivo najskuplje vinograde u zemlji. Veneto, na drugom mjestu, ima prosječnu cijenu od 141 hiljadu eura po hektaru. Takođe, vrijednost zemljišta je porasla za 7,3 odsto u odnosu na 2019. godinu. „Prednost Trentina proizilazi iz visokog procenta kvalitetnih vina i relativne ujednačenosti vrijednosti vinograda“, objašnjeno je u izvještaju. Malo vinograda i vina visokog kvaliteta – to je dobitna formula. Među vinogradima koji su 2023. godine dostigli najviše cijene nalaze se pomenuta tri DOC područja oko jezera Caldaro, kao i vinogradi u dolini donje Val Venosta i dolini Isarco-Bressanone, gdje se cijene kreću između 300 i 500 hiljada eura po hektaru. Porast popularnosti klasične metode proizvodnje pjenušavih vina objašnjava i cijene vinograda sjeverno od Trenta (220 do 500 hiljada eura), gdje se proizvodi Trentodoc. Ipak, ovo nisu najskuplje zone. Jedan hektar vinograda Barolo DOCG u provinciji Kuneo može dostići cijenu od oko dva miliona eura. „U najpoznatijim vinskim regijama, visoka vrijednost zemljišta u pojedinim provincijama nadoknađuje se nižim cijenama zemljišta u drugim područjima“, objašnjava Mediobanka. Prosječna vrijednost vinogradarskog zemljišta na nacionalnom nivou iznosi 58.100 eura po hektaru.
Visoke cijene u Trentino-Alto Adige rezultat su i male površine vinograda u odnosu na ukupno korišćeno poljoprivredno zemljište. Na primjer, u Venetu vinogradi čine 10,9 odsto poljoprivrednih površina, dok u Trentino-Alto Adige taj procenat iznosi svega 3 odsto. Još jedan pokazatelj kvaliteta vinske industrije ove regije je razlika između udjela u ukupnoj proizvodnji i udjela u prodajnoj vrijednosti na nacionalnom nivou: dok vino iz Trentino-Alto Adige čini 2,9 odsto ukupnog proizvedenog volumena u 2023. godini, po vrijednosti taj udeo raste na 4,6 odsto. Kada je riječ o izvozu, dvije autonomne provincije zajedno ostvaruju 8,2 odsto ukupne nacionalne prodaje.
Izvještaj Mediobanke analizira i prihode vodećih proizvođača (onih sa prihodima većim od 50 miliona eura u 2023. godini). Na osnovu njihove profitabilnosti, kapitalne strukture i efikasnosti, formiran je rejting gdje najuspješnije kompanije imaju ocjenu blizu jedan, a one sa najvećim problemima teže nuli. Na prvom mjestu sa ocjenom 1,0 nalazi se kompanija Sentero iz Piemonta. Lunelli je zauzeo 11. mjesto sa ocjenom 0,6, Cavit je 17. sa ocjenom 0,4, dok su Schenk Italia (0,2) i Mezzocorona (0,1) pri dnu liste.
Izuzetnost Trentino-Alto Adige vidi se i u proizvodnji vina sa oznakama zaštite porijekla Dop i Igp. Proizvodnja vina sa zaštićenom oznakom porijekla (ukupno devet tipova vina) čini 88,7 odsto ukupne proizvodnje (995 hiljada hektolitara ili 4,5 odsto ukupne nacionalne proizvodnje), dok vina sa oznakom zaštićene geografske oznake (četiri tipa vina) čine 10 odsto ukupne proizvodnje (112,5 hiljada hektolitara ili 0,8 odsto ukupne proizvodnje u Italiji).
Kakva je budućnost italijanskog vina u vremenu geopolitičke neizvjesnosti i pada potrošnje? „Za više od tri četvrtine italijanskih vinskih kompanija, pad potražnje moguće je prevazići otvaranjem prema novim tržištima“, navodi se u studiji. Kada je riječ o prilagođavanju ponude, prioritet ima razvoj kategorije vina sa smanjenim ili bezalkoholnim sadržajem, što je prioritet za 50 odsto kompanija. Takođe, „da bi se uspješno odgovorilo na izazove budućnosti, ulaganja u ljudske resurse smatraju se ključnim za oko 55 odsto preduzeća, dok su tehnološke investicije, posebno u oblasti vještačke inteligencije i automatizacije, važne za trećinu kompanija“.
Izvor: corrieredellaltoadige.corriere.it
