Izvor fotografije: Shutterstock.com
Brodovlasnici koji planiraju reciklažu svojih starih plovila suočiće se sa novim uslovima koje donosi Međunarodni propis o ekološki prihvatljivoj reciklaži brodova, poznat kao Honkonška konvencija. Istovremeno, Evropska komisija ažurirala je listu evropskih brodogradilišta ovlašćenih za reciklažu.
Sva velika prekookeanska plovila koja plove pod zastavom neke od država članica EU obavezna su da koriste evropski popis reciklažnih pogona, kao i da ispunjavaju određene standarde bezbjednosti i zaštite životne sredine.
Na listi se nalazi 43 ovlašćena pogona za reciklažu brodova, uključujući 21 brodogradilište u EU, sedam u Norveškoj, 11 u Turskoj, tri u Ujedinjenom Kraljevstvu i jedno u Sjedinjenim Američkim Državama. Evropska lista prvi put je objavljena 19. decembra 2016. godine i obično se ažurira dva puta godišnje.
Brodovi koji ne plove pod zastavom EU mogu se reciklirati samo u postrojenjima koje su odobrile vlasti države čiju zastavu brod nosi. Takođe, brodovi pod zastavom država koje nisu ratifikovale Honkonšku konvenciju moraju imati izjavu o spremnosti prije nego što budu poslati u postrojenje koje je dio sporazuma. Do decembra 2024. godine, ovu konvenciju ratifikovalo je 24 države.
Međunarodna konvencija o ekološki prihvatljivoj reciklaži brodova (HKC) razvijena je pod okriljem IMO-a. Uoči njene primjene, Evropska unija objavila je rezultate procjene njenog uticaja.
Glavni cilj ove regulative je sprječavanje, smanjenje i, gdje je moguće, eliminisanje nesreća, povreda i drugih negativnih posljedica na zdravlje ljudi i životnu sredinu uzrokovanih reciklažom brodova. Propis takođe ima za cilj povećanje bezbjednosti i zaštitu morskog okruženja tokom čitavog životnog ciklusa broda.
Jedna od ključnih tačaka propisa odnosi se na upravljanje opasnim materijalima koji nastaju tokom reciklaže brodova. Svaki brod mora imati spisak opasnih materijala koji se nalaze u njegovoj konstrukciji ili opremi, uz precizne lokacije i procijenjene količine. Ovaj spisak uključuje opasne supstance ugrađene u strukturu broda, otpad nastao tokom njegovog operativnog vijeka i zalihe materijala koji se nalaze na brodu.
Prilikom pripreme broda za reciklažu, brodovlasnici su dužni da reciklažnom postrojenju dostave sve relevantne informacije o brodu, uključujući i plan reciklaže.
Ako se brod klasifikuje kao opasan otpad i nalazi se u jurisdikciji države članice EU, može biti izvezen isključivo u postrojenja navedena na evropskoj listi ovlašćenih reciklažnih kapaciteta.
Ovaj propis ne primjenjuje se na brodove koji plove pod zastavom trećih država, na ratne i pomoćne brodove, kao ni na plovila čiji su vlasnici ili operateri države koje ih koriste isključivo za nekomercijalne javne usluge. Takođe, regulativa ne obuhvata brodove čija bruto tonaža iznosi manje od 500 tona.
Izvor: naftikachronika.gr
